جوشکاری ورق گالوانیزه ( معرفی روش جوشکاری )

جوشکاری ورق گالوانیزه یکی از مهارت‌های کلیدی در صنعت فلزکاری و ساخت و ساز محسوب می‌شود. این نوع ورق‌ها که با لایه‌ای از روی پوشش داده شده‌اند، به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی و زنگ‌زدگی، کاربرد زیادی در صنایع مختلف از جمله ساختمان‌سازی، خودروسازی، تولید لوازم خانگی و تجهیزات صنعتی پیدا کرده‌اند.

اهمیت جوشکاری صحیح این ورق‌ها در حفظ خواص مکانیکی و شیمیایی آنها نهفته است، چرا که فرآیند جوشکاری اگر به درستی انجام نشود، پوشش محافظ روی را تخریب کرده و مقاومت ورق در برابر خوردگی را کاهش میدهد. به همین دلیل، تسلط بر تکنیک‌های مناسب جوشکاری ورق گالوانیزه برای متخصصان این حوزه ضروری است.

چالش اصلی در جوشکاری ورق‌های گالوانیزه، حفظ یکپارچگی پوشش روی در حین فرآیند جوشکاری است. حرارت بالای ناشی از جوشکاری منجر به تبخیر لایه روی شده و علاوه بر کاهش خواص محافظتی ورق، باعث تولید گازهای سمی میشود.

بنابراین، انتخاب روش مناسب جوشکاری، تنظیم دقیق پارامترهای جوش مانند ولتاژ و آمپر، استفاده از تجهیزات مناسب و رعایت اصول ایمنی، همگی در موفقیت این فرآیند نقش حیاتی دارند.

جوشکاران ماهر باید با تکنیک‌های خاصی مانند کنترل حرارت ورودی، استفاده از گازهای محافظ مناسب و انتخاب الکترود یا سیم جوش متناسب با ورق گالوانیزه آشنا باشند. همچنین، آماده‌سازی صحیح سطح قبل از جوشکاری و عملیات پس از جوش مانند پوشش‌دهی مجدد ناحیه جوش، در حفظ کیفیت و دوام اتصال جوشکاری شده بسیار مهم است.

با توجه به اهمیت روزافزون استفاده از ورق‌های گالوانیزه در صنعت، تسلط بر این مهارت نه تنها کیفیت محصولات نهایی را بهبود می‌بخشد، بلکه در افزایش عمر مفید سازه‌های فلزی و کاهش هزینه‌های نگهداری و تعمیرات نیز نقش بسزایی ایفا می‌کند. در این مقاله درباره جوشکاری ورق گالوانیزه صحبت کرده ایم.

آیا ورق گالوانیزه جوش میخورد؟

بله، اما این فرآیند نیازمند دانش تخصصی و رعایت اصول فنی خاصی است. ورق‌های گالوانیزه که با پوششی از روی (زینک) محافظت می‌شوند، به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی، در صنایع مختلف کاربرد زیادی دارند.

چالش اصلی در جوشکاری این ورق‌ها، مدیریت پوشش روی در حین فرآیند جوشکاری است. در دمای بالای جوشکاری (حدود 420 درجه سانتیگراد)، لایه روی تبخیر می‌شود که منجر به تولید گازهای سمی و مشکلاتی در کیفیت جوش میشود.

با این حال، متخصصان با بهره‌گیری از تکنیک‌های پیشرفته مانند کنترل دقیق حرارت ورودی، استفاده از سیستم‌های تهویه مناسب، انتخاب روش جوشکاری صحیح (مانند MIG یا TIG) و بکارگیری مواد مصرفی مخصوص، اتصالات جوشی با کیفیت بالا ایجاد میکنند.

همچنین، اقدامات پس از جوشکاری مانند پوشش‌دهی مجدد ناحیه جوش با اسپری روی یا رنگ‌های غنی از روی، برای حفظ خواص ضد خوردگی ورق ضروری است. بنابراین، با رعایت اصول فنی و ایمنی مناسب، جوشکاری ورق گالوانیزه نه تنها امکان‌پذیر است، بلکه در بسیاری از کاربردهای صنعتی به عنوان یک فرآیند ضروری شناخته می‌شود.

انواع روش جوشکاری ورق های گالوانیزه و نحوه انجام آن

ورق‌ های گالوانیزه به دلیل پوشش روی (Zn) که سطح آن‌ ها را می‌پوشاند، چالش‌ های خاصی در جوشکاری ایجاد می‌کنند. انتخاب روش مناسب نه‌ تنها بر کیفیت و استحکام جوش تأثیر دارد، بلکه از مشکلاتی مانند تخلخل، ترک و دودهای مضر جلوگیری می‌کند.

در ادامه، سه روش متداول برای جوشکاری این ورق‌ ها شامل جوشکاری قوس با الکترود پوشش‌دار (SMAW)، جوشکاری مقاومتی (RW) و جوشکاری با اشعه لیزر (LBW) را بررسی می‌کنیم.

جوشکاری قوس با الکترود پوشش‌دار (SMAW)

این روش که به جوشکاری برق نیز معروف است، یکی از پرکاربرد ترین روش‌ ها برای جوشکاری ورق‌ های گالوانیزه محسوب می‌شود. در این فرآیند، قوس الکتریکی بین الکترود و قطعه کار باعث ذوب شدن فلز پایه و الکترود می‌شود. از آنجایی که پوشش روی در اثر حرارت تبخیر می‌شود، حرکت الکترود به جلو و عقب هنگام جوشکاری باعث کاهش تخلخل و ترک در جوش می‌شود.

جوشکاری مقاومتی

این روش که بیشتر برای ورق‌ های با ضخامت کمتر از 5 میلی‌متر استفاده می‌شود، یکی از بهترین گزینه‌ ها برای جوشکاری گالوانیزه است. در این فرآیند، با عبور جریان الکتریکی از میان دو ورق و ایجاد حرارت مقاومتی، جوشکاری انجام می‌شود. مزیت اصلی این روش، حداقل آسیب به پوشش گالوانیزه و کاهش اکسیداسیون سطحی است که آن را به گزینه‌ای اقتصادی و کارآمد تبدیل می‌کند.

جوشکاری با اشعه لیزر

جوشکاری لیزری یکی از پیشرفته‌ ترین و دقیق‌ ترین روش‌ ها برای جوشکاری ورق‌ های گالوانیزه محسوب می‌شود. این روش به دلیل تمرکز بالای انرژی و حداقل تغییر شکل حرارتی، در صنایعی مانند خودروسازی و تولید قطعات دقیق کاربرد دارد.

اما هزینه بالای تجهیزات و حساسیت زیاد به موقعیت قرارگیری قطعات، از چالش‌ های این روش به شمار می‌آید. اگر قطعات به‌درستی جفت نشوند، ممکن است بریدگی‌هایی در اطراف محل جوش ظاهر شود که می‌تواند کیفیت اتصال را کاهش دهد.

نکات مهم درجوشکاری ورق های گالوانیزه

• آماده‌سازی محل جوشکاری
• انتخاب روش جوشکاری
• انتخاب الکترود مناسب
• جوشکاری ورق

آماده‌سازی محل جوشکاری

این مرحله شامل تمیز کردن سطح از هرگونه آلودگی، چربی، یا اکسید است. برای این منظور، می‌توان از برس سیمی یا سنباده استفاده کرد. در برخی موارد، برداشتن لایه نازکی از پوشش روی در محل جوش توصیه می‌شود، اما این کار باید با دقت انجام شود تا آسیبی به کل پوشش وارد نشود. همچنین، اطمینان از فیت بودن قطعات و رعایت فاصله مناسب بین آنها برای جوشکاری موثر اهمیت دارد.

انتخاب روش جوشکاری

برای جوشکاری ورق‌های گالوانیزه، روش‌های مختلفی وجود دارد، اما دو روش رایج و موثر عبارتند از جوشکاری قوس فلزی با گاز محافظ (GMAW یا MIG) و جوشکاری تنگستن با گاز محافظ (GTAW یا TIG).

روش جوشکاری MIG به دلیل سرعت بالا و قابلیت کنترل حرارت ورودی، اغلب برای ورق‌های ضخیم‌تر ترجیح داده می‌شود. روش TIG برای ورق‌های نازک‌تر و جایی که کنترل دقیق‌تر حرارت مورد نیاز است، مناسب‌تر است.

انتخاب الکترود مناسب

انتخاب الکترود جوشکاری یا سیم جوش مناسب برای جوشکاری ورق گالوانیزه بسیار مهم است. برای جوشکاری MIG، سیم‌های برنجی یا برنز سیلیکون (مانند ER CuSi-A) توصیه می‌شود، زیرا دمای ذوب پایین‌تری دارند و باعث کاهش تبخیر روی می‌شوند.

در روش TIG، استفاده از الکترودهای تنگستن با 2% توریم یا سریم مناسب است. همچنین، استفاده از سیم‌های پرکننده مخصوص ورق گالوانیزه می‌تواند به بهبود کیفیت جوش کمک کند.

تنظیمات جریان جوشکاری

تنظیم صحیح پارامترهای جوشکاری مانند ولتاژ، آمپر و سرعت تغذیه سیم (در روش MIG) برای موفقیت در جوشکاری ورق گالوانیزه حیاتی است. به طور کلی، استفاده از جریان و حرارت کمتر نسبت به جوشکاری فولاد معمولی توصیه می‌شود. این امر به کاهش تبخیر روی و بهبود کیفیت جوش کمک می‌کند. تنظیمات دقیق باید بر اساس ضخامت ورق، نوع الکترود و روش جوشکاری انتخاب شود.

جوشکاری ورق

در هنگام جوشکاری ورق گالوانیزه، حفظ فاصله مناسب تورچ جوشکاری  از سطح کار، حرکت یکنواخت و سرعت مناسب جوشکاری اهمیت زیادی دارد. جوشکار باید از تکنیک‌های خاصی مانند حرکت دورانی یا زیگزاگ برای کنترل بهتر حوضچه مذاب استفاده کند.

همچنین، استفاده از گاز محافظ مناسب (مانند آرگون یا مخلوط آرگون و CO2) برای محافظت از جوش و کاهش اکسیداسیون ضروری است. پس از اتمام جوشکاری، بررسی کیفیت جوش و در صورت نیاز، پوشش‌دهی مجدد ناحیه جوش با اسپری روی یا رنگ‌های غنی از روی توصیه می‌شود.

مشکلات و چالش‌های جوشکاری ورق‌های گالوانیزه

• خوردگی پس از جوشکاری
• تاثیر پوشش روی بر کیفیت جوش
• روش‌های جوشکاری ورق گالوانیزه

خوردگی پس از جوشکاری

پوشش روی در دمای بالای جوشکاری تجزیه می‌شود و نقاط جوش‌خورده فاقد این پوشش محافظ می‌مانند. این موضوع باعث می‌شود تا در نقاط جوش‌خورده، فلز مستعد خوردگی و زنگ‌زدگی شود.

از آنجایی که جوشکاری باعث از بین رفتن این پوشش در اطراف محل جوش می‌شود، این نقاط بیشتر در معرض عوامل خورنده محیطی قرار می‌گیرند و به مرور زمان دچار فرسایش می‌شوند که این امر می‌تواند دوام و استحکام کلی سازه را کاهش دهد.

تاثیر پوشش روی بر کیفیت جوش

پوشش روی در طی جوشکاری بخار می‌شود و بخارهای سمی تولید می‌کند که برای سلامتی اپراتور خطرناک باشد و باعث کاهش کیفیت جوش میشود. این بخارها، تخلخل‌هایی در جوش ایجاد می‌کنند که می‌توانند مقاومت اتصال را کاهش دهند.

به علاوه، بخارات روی با تولید دودهای مضر و احتمال قرارگیری در محیط بسته، خطرات بهداشتی نیز برای اپراتور به همراه دارد. به همین دلیل، جوشکارها باید از تهویه مناسب و تجهیزات ایمنی استفاده کنند تا از تاثیرات منفی این بخارات در امان بمانند.

امتیاز ۵ از ۵ – ۱ رای

در حال ثبت رای